مصاحبه یک پژوهشگر موسیقی با استاد علیزاده

ما که از دور نگاه می‌کنیم به نظرمان می‌رسد که نسل جوان‌تر موسیقیدانان، پس از گذر از یک دوره خفقانی و پس از یک دوره رجعت مطلق به سنت، با همت و اراده خود روزنه‌های تازه‌ای را برای نوآوری گشوده‌اند. نام شما را همیشه در صدر فهرست این نوآوران دیده‌ایم. نظرتان درباره این دگرگونی‌ها چیست؟

پرسش شما را باید بیشتر توضیح داد. اصلا باید ببینیم به چه چیز می‌توانیم بگوئیم "نو" و یا بدانیم که منظورمان از سنت چیست؟

در مورد موسیقی سنتی ایران نامعلوم‌ها زیاد است. از جمله این که آیا این سنت دارای یک تاریخ دیرینه است و یا گذشته‌‌های نزدیک را در بر می‌گیرد.

چیزی که امروز به آن سنت می‌گویند و به آن با تعصب نگاه می‌کنند در واقع همان چیزی است که از زمان قاجار جا افتاده است. البته نه این که همه گنجینه موسیقی سنتی در دوره قاجار به وجود آمده باشد، نه! در این دوره ولی جمع‌آوری و مدون شده است. آن‌چه را که متعصبان بر آن پا فشاری می‌کنند و می‌گویند که نباید تغییر کند، در واقع سنت نیست، مربوط به همین قرن گذشته است. و می‌دانیم که در تاریخ یک قرن زمان درازی نیست.

خوشحالیم که این حرف‌ها را از زبان کسی می‌شنویم که خود زیر و زبر موسیقی سنتی را عمیقا آموخته است.

شمامی‌دانید که من پس از آن که در دوره ابتدائی، آموختن موسیقی را نزد "هوشنگ ظریف" آغاز کردم، رفتم به کلاس استاد "علی اکبر شهنازی". شهنازی بزرگترین یادگار استادان سنتی، "خاندان هنر" و در واقع می‌شود گفت که عصاره موسیقی سنتی بود. پس من- و همین طور دوستان دیگر- که موسیقی را نزد اینگونه استادان کار کرده‌ایم، به هر صورت زیر و بم آن را شناخته‌ایم. من ولی بعد به یک مسئله دیگری توجه پیدا کردم. از آن جا که موسیقی در تاریخ ما همیشه با مذهب مشکل داشته، بسیاری از موسیقیدانان و نظریه‌پردازان موسیقی از این سرزمین خارج شده و از زمینه موسیقی ایران حذف شده‌اند. در نتیجه موسیقی در خفا- و به دست مطربان و دوره گردان- به زندگی خود ادامه داده است. قرن‌ها بعد در دوره قاجار چند تنی از موسیقیدانان به این فکر افتادند که آن‌چه را که از سنت موسیقی به صورت شفاهی باقی مانده گردآوری کنند که از بین نرود...

ادامه  مصاحبه در ادامه مطلب

ای عشق همه بهانه از توست

من خامش‌ام این ترانه از توست

دانلود در ادامه مطلب

روانشاد استاد سعید هرمزی به سال 1276 خورشیدی در تهران، محله سنگلج (پارک شهر فعلی) دیده به جهان گشود. پدرش مرحوم میرزاحسین خان ثقه السلطنه از مدیران و صاحب منصبان دوران قاجار و مادرش شاهزاده ملوک خانم بود که پیانو هم مینواخت.به دلیل علاقه زیاد به موسیقی و نوازندگی دلنشین تار توسط برادر بزرگترش ،به مشق تار در کنار برادر خویش پرداخت.

لطفا ادامه مطلب را مشاهده فرمائید

مائیم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه در رهن شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

دانلود در ادامه مطلب  

نیکی و بدی که در نهاد بشر است

شادی و غمی که در قضا و قدر است  

با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل

چرخ از تو هزار بار بی چاره تر است  

دانلود در ادامه مطلب

دانلود در ادامه مطلب

آلبوم «مرغ خوشخوان» به  آهنگسازی و خوانندگی استاد محمدرضا شجریان به زودی از سوی دل آواز منتشر می شود.

روابط عمومی شرکت فرهنگی و هنری دل آواز اعلام می کند که این آلبوم پس از انجام مراحل لازم  در دسترس علاقه مندان قرار خواهد گرفت.

آلبوم «مرغ خوشخوان» در دستگاه شور  به آهنگسازی استاد محمدرضا شجریان و تنظیم مجید درخشانی بخش دوم کنسرت گروه شهناز است که  پاییز 1387 در  وزارت کشور برگزار شد. قسمت اول این کنسرت در آلبوم «رندان مست» منتشر شده است.  

این اثر شامل، پیش در آمد، دونوازی تار، ساز و آواز، تصنیف پیام نسیم، ساز و آواز(حجاز)، چهار مضراب، تکنوازی سه تار، ساز و آواز(مثنوی ابوعطا)، ساز و آواز(دشتستانی)، تصنیف مرغ خوشخوان است.

همچنین اعلام می شود استاد آواز ایران  در حال حاضر قصد برگزاری کنسرت در ایران را ندارند.

بگذار که بر شاخه این صبح دلاویز

بنشینم و از عشق سرودی بسرایم

آنگاه به صد شوق چو مرغان سبکبال

پر گیرم ازین بام و به سوی تو بیایم

خورشید از آن دور از آن قله پر برف

آغوش کند باز همه مهر همه ناز

سیمرغ طلایی پر و بالی است که چون من

از لانه برون آمده دارد سر پرواز

پرواز به آنجا که نشاط است و امیدست

پرواز به آنجا که سرود است و سرور است

آنجا که سراپای تو در روشنی صبح

رویای شرابی است که در جام بلور است

آنجا که سحر گونه گلگون تو در خواب

از بوسه خورشید چون برگ گل ناز است

آنجا که من از روزن هر اختر شبگرد

چشمم به تماشا و تمنای تو باز است